Północne obszary Freljordu są ojczyzną wojowniczej rasy niedźwiedzi, która żyje na pustkowiu tundry od tysięcy lat. Ich przywódca to groźny przeciwnik, który poraża wrogów mocą błyskawic. Nazywa się Volibear. To zarówno wojownik, jak i mędrzec, który pragnie chronić starożytnych tradycji i wojowniczego ducha swojego plemienia.
Chociaż historia odnotowuje ich niegdyś legendarne osiągnięcia w boju, niedźwiedzie żyją teraz spokojnie w izolacji. Wojownikom przewodził triumwirat, który żył w odosobnieniu, unikając codziennych spraw i konfliktów. Jako szaman tej trójki Volibear cieszył się szacunkiem i opinią mędrca. Była to era pokoju, ale Volibear miał złe przeczucia. Dostatek sprawił, że plemię stało się słabe, a wielu zapomniało świętej sztuki walki. Volibear czuł, że ogień w ich duszach wkrótce zgaśnie. Kiedy ujawnił swoje przemyślenia triumwiratowi, przywódcy nie chcieli go wysłuchać i przypomnieli mu, gdzie jego miejsce.
Szukając olśnienia, Volibear udał się na wspinaczkę na świętą górę niedźwiedzi, którą otaczała wieczna burza. W oku cyklonu można było ponoć doznać objawienia, a legendy głosiły, że burza naznaczy następnego wielkiego wodza plemienia. Kiedy wspinał się na szczyt, uderzył w niego nienaturalny piorun. Gdy doszedł do siebie, dopadła go okropna wizja Freljordu pochłoniętego przez mrok. Zobaczył jak nieprzygotowane i potulne niedźwiedzie zostają wyrżnięte przez lodowe istoty. Zrozumiał, że jeśli jego rasa nie przygotuje się do wojny, zginie.
Volibear ruszył w dół zbocza, by opowiedzieć, co widział, jednak drogę zastawiło mu trzech niedźwiedzi - triumwirat. Wiedzieli, że zakończy to okres pokoju, ale nie chcieli wysłuchać ostrzeżeń Volibeara i domagali się, by przysiągł milczenie. Ten stwierdził, że od jego wizji zależy przetrwanie niedźwiedzi, więc rzucił się na trójkę. Rozpętał się krwawy bój, a gdy już Volibear miał paść pod ciosami wrogów, przywołał moc burzy. Uderzył w triumwirat mocą gromu. Ogłuszone i zdumione niedźwiedzie rozpoznały znak prawdziwego wodza - moc świętej burzy.
W zgodzie z przepowiednią triumwirat uznał Volibeara za nowego przywódcę niedźwiedzi. Ten szybko wybudził plemię z marazmu, ożywił tradycje bojowe i sprzymierzył się z Sejuani, która miała pomóc im walczyć z nadciągającym złem. Z czasem plemię stało się groźne i odzyskało reputację legendarnych wojowników. Volibear i niedźwiedzie są gotowe na mroczny dzień majaczący na lodowym horyzoncie.
„Niedźwiedzie nie zaznają pokoju, jeśli zapomną o wojnie.”
-- Volibear
Chociaż historia odnotowuje ich niegdyś legendarne osiągnięcia w boju, niedźwiedzie żyją teraz spokojnie w izolacji. Wojownikom przewodził triumwirat, który żył w odosobnieniu, unikając codziennych spraw i konfliktów. Jako szaman tej trójki Volibear cieszył się szacunkiem i opinią mędrca. Była to era pokoju, ale Volibear miał złe przeczucia. Dostatek sprawił, że plemię stało się słabe, a wielu zapomniało świętej sztuki walki. Volibear czuł, że ogień w ich duszach wkrótce zgaśnie. Kiedy ujawnił swoje przemyślenia triumwiratowi, przywódcy nie chcieli go wysłuchać i przypomnieli mu, gdzie jego miejsce.
Szukając olśnienia, Volibear udał się na wspinaczkę na świętą górę niedźwiedzi, którą otaczała wieczna burza. W oku cyklonu można było ponoć doznać objawienia, a legendy głosiły, że burza naznaczy następnego wielkiego wodza plemienia. Kiedy wspinał się na szczyt, uderzył w niego nienaturalny piorun. Gdy doszedł do siebie, dopadła go okropna wizja Freljordu pochłoniętego przez mrok. Zobaczył jak nieprzygotowane i potulne niedźwiedzie zostają wyrżnięte przez lodowe istoty. Zrozumiał, że jeśli jego rasa nie przygotuje się do wojny, zginie.
Volibear ruszył w dół zbocza, by opowiedzieć, co widział, jednak drogę zastawiło mu trzech niedźwiedzi - triumwirat. Wiedzieli, że zakończy to okres pokoju, ale nie chcieli wysłuchać ostrzeżeń Volibeara i domagali się, by przysiągł milczenie. Ten stwierdził, że od jego wizji zależy przetrwanie niedźwiedzi, więc rzucił się na trójkę. Rozpętał się krwawy bój, a gdy już Volibear miał paść pod ciosami wrogów, przywołał moc burzy. Uderzył w triumwirat mocą gromu. Ogłuszone i zdumione niedźwiedzie rozpoznały znak prawdziwego wodza - moc świętej burzy.
W zgodzie z przepowiednią triumwirat uznał Volibeara za nowego przywódcę niedźwiedzi. Ten szybko wybudził plemię z marazmu, ożywił tradycje bojowe i sprzymierzył się z Sejuani, która miała pomóc im walczyć z nadciągającym złem. Z czasem plemię stało się groźne i odzyskało reputację legendarnych wojowników. Volibear i niedźwiedzie są gotowe na mroczny dzień majaczący na lodowym horyzoncie.
„Niedźwiedzie nie zaznają pokoju, jeśli zapomną o wojnie.”
-- Volibear